Wikipedia o budowie i działaniu świecy zapłonowej
Iskra powstaje pomiędzy elektrodą centralną (środkową), zasilaną wysokim napięciem i umieszczoną wewnątrz izolatora ceramicznego, a elektrodą (elektrodami) boczną podłączoną do masy poprzez gwintowany korpus świecy. Korpus służy także do zamontowania świecy w gnieździe w głowicy silnika, zapewniając tym samym dobre odprowadzanie ciepła.
Szczelina pomiędzy elektrodami wymaga okresowej kalibracji zgodnie ze specyfikacją wytwórcy.
Szczelina nie może być zbyt duża, bo wtedy iskra nie przeskoczy pomiędzy elektrodami świecy, ani nie może być zbyt mała ponieważ wtedy świeca zostałaby szybko zarzucona (zespawana), czyli obie elektrody zostałyby połączone np. opiłkiem metalu co uniemożliwia przeskok iskry, a co za tym idzie zapalenie mieszanki paliwo-powietrznej.
Każda świeca ma swoją tzw. wartość cieplną. Jest to zdolność świecy zapłonowej do odprowadzania nadmiaru ciepła i utrzymania jej elementów w optymalnym zakresie temperatur. Rozróżniamy tu:
świece zimne - mające duże zdolności do odprowadzenia ciepła - są one stosowane częściej w silnikach chłodzonych powietrzem, oraz w silnikach o dużym wysileniu (wysokie obroty pracy, duża moc jednostkowa silnika - cześciej w silnikach dwusuwowych z uwagi na zwiększoną emisję ciepła)
świece gorące - mają ograniczone zdolności do odprowadzenia ciepła - są stosowane w silnikach wolnoobrotowych, zwłaszcza o małym wysileniu, najczęściej czterosuwowych, chłodzonych cieczą.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Awieca_zap%C5%82onowa
Czym są czujniki?
Czujnik, sensor ? fizyczne bądź biologiczne narzędzie będące najczęściej elementem składowym większego układu, którego zadaniem jest wychwytywanie sygnałów z otaczającego środowiska, rozpoznawanie i rejestrowanie ich.
W naukach technicznych czujnik to urządzenie dostarczające informacji o pojawieniu się określonego bodźca, przekroczeniu pewnej wartości progowej lub o wartości rejestrowanej wielkości fizycznej. W tym ujęciu układ czujnika składa się z:
czujnika,
przetwornika,
układu kondycjonowania sygnału,
układu telemetrycznego.
Najczęściej spotykanymi czujnikami są czujniki dostarczające informację w jednej z wielkości elektrycznych, takich jak: napięcie, natężenie prądu, opór elektryczny. Jest to spowodowane tym, iż prąd elektryczny to sygnał, który łatwo wzmocnić, przesłać na duże odległości, poddać dalszemu przetwarzaniu przy użyciu technik cyfrowych i komputerów, a także zachować go.
Powyższa definicja, uprzednio zmodyfikowana, mogłaby odnieść się równie dobrze do narządów w sensie biologicznym, szczególnie narządów zmysłów. Dzięki rozwojowi teorii systemów, termin ten wszedł również szeroko do nauk społecznych, szczególnie psychologii (kognitywizm).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Czujnik
Kto wymyślił wycieraczkę?
Wycieraczka ? element wyposażenia samochodu albo innego pojazdu wyposażonego w przednią szybę (tramwaj, autobus, trolejbus, lokomotywa, pociąg, samolot, a także statek, prom, barka, koparka, ładowarka, kombajn albo ciągnik rolniczy), mający za zadanie ścieranie z niej deszczu, mżawki, gradu, śniegu i błota podczas jazdy.
Pierwsze projekty pojawiły się na początku XX wieku, w 1903 patent został przyznany Mary Anderson (wynalazczyni) oraz Irlandczykowi Jamesowi Henry'emu Apjohnowi, a także w 1911 kapitanowi Gladstone'owi Adamsowi.
Jedną z osób, którym przypisuje się ten wynalazek, był Polak, Józef Hofmann (1876?1957), którego pomysł wdrożony został do seryjnej produkcji w fabryce Forda.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wycieraczka