Zanim zaczniesz swoją przygodę ze wspinaczką

że podjąć się takiego wyzwania, a ponadto jeśli już zdecydujemy się to zrobić, powinniśmy koniecznie zadbać o odpowiednie przygotowanie i zaopatrzyć się w potrzebny sprzęt oraz inne rzeczy. Najlepiej będzie wynająć instruktora, kt

Zanim zaczniesz swoją przygodę ze wspinaczką

Jak zorganizować wspinaczkę górską?

Wspinaczka po górach to wspaniały sport, który dostarcza wielu niezapomnianych przeżyć. Warto jednak wiedzieć, że nie każdy może podjąć się takiego wyzwania, a ponadto jeśli już zdecydujemy się to zrobić, powinniśmy koniecznie zadbać o odpowiednie przygotowanie i zaopatrzyć się w potrzebny sprzęt oraz inne rzeczy. Najlepiej będzie wynająć instruktora, który nauczy nas właściwych technik oraz opowie co nieco o tym sporcie, dzięki czemu lepiej zrozumiemy jego zasady i dowiemy się, jak należy go uprawiać, by zadbać o swoje bezpieczeństwo i nie sprawić sobie żadnych problemów. Z taką osobą możemy skontaktować się już na kilka dni przed wyjazdem i zarezerwować konkretny dzień.


Asekuracja z użyciem liny

Użycie liny i uprzęży (zazwyczaj również innego sprzętu wspinaczkowego) pozwala na zabezpieczenie wspinacza przed skutkami upadku niezależnie od wysokości dzielącej go od ziemi. Po odpadnięciu wspinacz zawisa na linie w uprzęży, ewentualnie odbywając przy tym lot, którego energia w dużym stopniu absorbowana jest przez rozciągającą się linę. Asekuracja z użyciem liny może być realizowana na następujące sposoby:

Autoasekuracja na uprzednio rozpiętej linie poręczowej. Tą metodą odbywa się wiele wspinaczek w górach wysokich i na ferratach.
Asekuracja liną od góry. Tak odbywa się na przykład, asekuracja drugiego w zespole przy wspinaczkach wielowyciągowych.
Asekuracja na wędkę. Lina od asekurującego idzie w górę, przechodzi przez stanowisko wędkowe i biegnie w dół do wspinacza. Gdy ten ostatni spadnie, zawisa na linie, jak ryba na wędce.
Wspinaczka z dolną asekuracją (opisana niżej)
Asekuracja lotna (opisana niżej)

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Asekuracja_(wspinaczka)


WAŻNE! Choroba wysokościowa

Początkowo zaburzenia dotyczą pracy ośrodkowego układu nerwowego. Występuje pogorszenie przypominania, koncentracji, refleksu i spostrzegawczości. Somatycznie następuje wzrost tętna i ciśnienia krwi, co jest reakcją samoobronną organizmu. Następnie przychodzi osłabienie serca i spadek ciśnienia krwi, co prowadzi do omdlenia. Ponadto następuje utrata szeregu podstawowych funkcji organizmu, m.in. pogorszenie zdolności do rozmnażania (powyżej około 4500 m n.p.m.), utrata wagi (nawet do 1 kilograma tygodniowo), nie dająca się skompensować prawidłowym odżywianiem. Zwiększa się ilość erytrocytów we krwi co powoduje jej zagęszczenie, a stosowanie dużych dawek aspiryny w celu jej rozrzedzenia może spowodować owrzodzenie układu pokarmowego.

Klasycznymi objawami ostrego stanu są:

obrzęk płuc
obrzęk mózgu.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Choroba_wysoko%C5%9Bciowa



© 2019 http://rys.radom.pl/